Częstym problemem podczas zakupu nieruchomości okazuje się zajmujący ją lokator bez tytułu prawnego – czyli bez umowy najmu bądź innej pozwalającej mu taki lokal zajmować. Załóżmy, że właściciel uzyskał już wyrok nakazujący opróżnienie lokalu, bo tu praktyka nie nastrasza większych problemów. Problemem natomiast jest wykonanie takiego wyroku, a mianowicie potocznie zwana eksmisja. Zgodnie z
obowiązującą w tym zakresie procedurą, komornik usunie dłużnika do innego lokalu lub pomieszczenia, do którego dłużnikowi przysługuje
tytuł prawny i w którym może on zamieszkać. Co natomiast, kiedy dłużnik nie posiada innego lokalu, co właściwie jest zasadą, gdyż nikt nie będzie narażał się na eksmisję i związane z nią (nie małe!) koszty, jeżeli ma się gdzie podziać. Komornik wstrzyma się z dokonaniem czynności do czasu, gdy gmina właściwa ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu, na wniosek komornika, wskaże dłużnikowi tymczasowe pomieszczenie. Właściciel lokalu/nieruchomości nie musi jednak zdawać się na łaskę i niełaskę gminy czy urzędu miasta, gdyż w praktyce przydział lokalu przez samorząd terytorialny może trwać wieki, a może sam wskazać pomieszczenie odpowiadające wymogom tymczasowego pomieszczenia, gdzie dzikiego lokatora należy eksmitować. Podkreślam, że ustawa wymaga, aby było to pomieszczenie tymczasowe, gdzie będzie usunięty lokator, a niekoniecznie mieszkanie. Zgodnie z przepisami pomieszczenie tymczasowe nie musi być mieszkaniem, ale musi:
– nadawać się do zamieszkania;
– posiadać dostęp do źródła zaopatrzenia w wodę (przykładowo kran z bieżącą wodą, ale nie jest wykluczona studnia, której położenie może znajdować się również poza budynkiem);
– posiadać dostęp do ustępu, który może znajdować się również poza budynkiem (wychodek?!);
– posiadać oświetlenie naturalne i elektryczne;
– posiadać możliwość ogrzewania (bez wyraźnego wskazania w jaki sposób, a zatem może być piec opałowy);
– posiadać niezawilgocone ściany, podłogi i sufity;
– zapewniać możliwość zainstalowania urządzenia do gotowania posiłków;
– zapewniać co najmniej 5m2 powierzchni mieszkaniowej na jedną osobę.
W orzecznictwie natknąłem się na wyrok Sądu Apelacyjnego, który orzekł, że wskazanie pokoju hotelowego wynajętego na jeden tydzień spełniającego ww. wymogi i jest wystarczające dla spełnienia wymagań eksmisyjnych.
W obecnym stanie należy jednak mieć na uwadze art. 15zzu ust. 1 specustawy antycovidowej, który stanowi, że:
W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 nie wykonuje się tytułów
wykonawczych nakazujących opróżnienie lokalu mieszkalnego.